3
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
203
Okunma
Gözlerinden bana düşen her zerreye muhtacım
Ümidimin kesilmesi yetmezmiş kesinlikle
Bir umutsuzluk çölünün ortasında bir ağacım
Bin vahadan su içsem çiçek açamam yine...
Haykıran kaktüslerin uğultuları ürpertir
Gökte devriye atan bembeyaz ay bile titrer
Mehtabı yere düşer, arzdan ümit yükselir
O an anlamsız gelir, anlamsızca, vakitler
Yürüyüp de bin çölü ben, hepsini aşarım da
Sensizlik çölünde fırtınalarda kaybolurum
Ben emin ol her kahırla bin sene yaşarım da
Bir sene ben sensizlikle yaşamam, kahrolurum...
Ufuk AKYOL
5.0
100% (4)