Sensizlik
Gözlerinden bana düşen her zerreye muhtacım
Ümidimin kesilmesi yetmezmiş kesinlikle Bir umutsuzluk çölünün ortasında bir ağacım Bin vahadan su içsem çiçek açamam yine... Haykıran kaktüslerin uğultuları ürpertir Gökte devriye atan bembeyaz ay bile titrer Mehtabı yere düşer, arzdan ümit yükselir O an anlamsız gelir, anlamsızca, vakitler Yürüyüp de bin çölü ben, hepsini aşarım da Sensizlik çölünde fırtınalarda kaybolurum Ben emin ol her kahırla bin sene yaşarım da Bir sene ben sensizlikle yaşamam, kahrolurum... Ufuk AKYOL |
bir şiir. Kutlarım sizi yürekten değerli üstadım.
Yüreğinize emeğinize gönlünüze sağlık.
Selamlar saygılar.