S.O.S.
Su almaya başladım, batıyorum…
ağırlıkları atmalı önce, önce gözümün altındaki kum torbaları önce göğsümün üstündeki yaraları kara görünmedi, yüzmeyi bilmiyorum, son can simidi açlığımın kurbanı. Dümenimi kırdım bi yanlış anlamayla, anlamaya ramak kaldı, ölmenin tadını bir ada bulsam tek başıma yaşamak boğulmaktan iyidir Cumaya cumartesi tatilini anlatmak… yarıya indiriyorum bayrakları, ellerim daktilo kızın elleri kadar ruhsuz, üstelik ıslağım, deniz uçsuz, yüzmeyi bilmiyorum, yeni ezberliyorum boğulmayı su almaya başladım, batıyorum büyüdükçe büyüyor içimdeki kara delikler, geriye tek ağırlık ben kaldım, kendimi denize atıyorum. Üstelik ıslağım, hava soğuk, yüzmeyi bilmiyorum gerçekten üstelik, boğulmayı unutmak daha zor yüzmeyi öğrenmekten… |