Özne-Kim mi, tüm hikâye kendi/si- bizi delirten aynadan bir duvardı sarm/aşıktan ördüğümüz içimize deli kimler var duvarın ardında ki ardında bir acı ağlıyor usulca işitiyor musun deli? // içini içime koşut tutma gece gece kendi masalımız yeter bize aynamızda kırılan ışığıa aşk diyorlar deli ! // gece bakma aynaya uğursuzluk, gündüz bakma delilik derdin ya bak bu içimizde ördüğümüz aynadan duvara bakabildiğince // sahi gece gece uluyan bu yalnızlık da ne deli? parçaladım içimdeki aynadan duvarı çoğaldıkça çoğalan acı misali usulca ağlayan bu özne de kim deli? |