Özne-Kim mi, tüm hikâye kendi/si- bizi delirten aynadan bir duvardı sarm/aşıktan ördüğümüz içimize deli kimler var duvarın ardında ki ardında bir acı ağlıyor usulca işitiyor musun deli? // içini içime koşut tutma gece gece kendi masalımız yeter bize aynamızda kırılan ışığıa aşk diyorlar deli ! // gece bakma aynaya uğursuzluk, gündüz bakma delilik derdin ya bak bu içimizde ördüğümüz aynadan duvara bakabildiğince // sahi gece gece uluyan bu yalnızlık da ne deli? parçaladım içimdeki aynadan duvarı çoğaldıkça çoğalan acı misali usulca ağlayan bu özne de kim deli? |
içteki aynayı parçalamak sevdiğini inkar etmek midir yoksa kabullenmek mi
her sevdanın öznesi sevendir yüreğine ve yüklemine gizlediği kendinden söylemeye çekindiği
delilik güzeldir be Hayta şairim güzeldir
Çok tebriğim ve sevgierimle