Yaş aldıkça
sen yılların içinde değil
gökyüzünü arayan kuşlar gibiyken mahur bakışlarla bulunmaz elbet semaya sarılan renk zifiriyken ne gördünde ruhuna ateş hükmetti aciz oluşunu bir tek tanrı bilirken merhameti saklayan bir ömür gibi lazım olur mahşerde tekrar dirilirken eksik bir sanattı geçen zamanlar anlamaz ki insan çok sevilirken ne rüzgar gerekli ne de bir afet koca bir çınar say devrilir erken oturup ta dünyaya derdini derken... |