CEMAZİYELEVVEL
gülüşü bu cennete desen kılar
gidişi ölümü sahraya gömer gitme desen bile kalpte fırtınalar çıkarda şairini dinlemeden eser diler cümle alemine yeni kelimeler bahşedilir dokununca dudaklarını keser aşkı dert bilen sanarki gökyüzünü gözlerine serdilerde aşkından faniliği unutur semadan dert diler faniliğin sabrı geçerde ebdanı kaçamazken nasıl kaçar garbı ecelden |