![]() Mavi kül...
sırlı bir aynada bakışlarım
telaşıma çekilmiş bir çıplaklık üşüyor kursağımda dolaşan harfler, üşüyor sağır bir kuyunun zindan muharebesi’nde kalbim İşte o an cancağızım o an asma gecenin kül mavisine sarılıyor gözlerim İmlası bozuk cümlelerin sirayet ettiği düş bozumu ellerim, düşüyor hecelerimden düşüyor bir ay’ın gecesinden sayamadığım, sayıkladığım bir sızı oturuyor gün görmemiş perdelerin yüzüne boylu boyunca bir rıhtıma, uzanır mı bir kum uzanıyor, uzanıyor işte .. ve öylece boşaltıyor yükünü denizlerime say ki, göğüne ecelim say ki, dilsiz bir ormanım say ki, mavi bir kül, denizim yinede duramazmısın bir nefeslik içimde (h)içim.. ahh yanmışlığım parmak uçlarıma griy izler taşıyor yolumda çapraz tetikler ateş pusuda ha yağdı, ha yağacak yağmur kuşları dur diyorum dur.. zamana bilenmiş kadavra dur ehlini kaybetmiş dengim, rengim dur surlarında yitirme aklımın heyezanlarını varlık ateşinde söndürme, öldürme közümde ki mavi kül’ü öldümm dur... ~°~ ~°~ ~°~ |
Bu şiir ve bu müzik de beni öldürdü
Gönlüme yazıldın sanki mavi kül, bilesin
Sevgilerimle güzel yüreğe ve o yürekten yansıyanlara 🌸🍀