Köz Konaktan
Meselenin ferini içmiş kara alın,
Gaye ayanca, ışığa mahal aydınlarının. Kara bir boğum pençesinde, Bu can hançer, kan canlı zehirden geçer. Tan vaktinde ayrılır kemikten diri ve kiri, Sanmak ki iki kapılı bir buyruğa ferman, Yanmak şahlanan bir at damardan. Huşu gülünde bir köz konaktan, Tahtı refahında ıtlak konaklayan. |