Ey bahçemin nazlı gülü, çiçeği
Sen yoksan neyleyim ben bu dünyayı
Şu yalan ömrümün bir tek gerçeği
Sen yoksan neyleyim ben bu dünyayı...



Görseydin kendini benim gözümde
Hiç kusur bulmazdın lafım, sözümde
Yandıkça tütersin gönül közümde
Sen yoksan neyleyim ben bu dünyayı...



Gül ile bülbüle bir aynayız biz
Aslıyla, Keremle yan yanayız biz
Önüme istersen hurileri diz
Sen yoksan neyleyim ben bu dünyayı...



Yeterdi seninle kerpiçten bir ev
Ufacık olsa da gözlerimde dev
Kimseler demesin sakın ola sev
Sen yoksan neyleyim ben bu dünyayı...



Senden gayrısından alamam ki haz
Keşke yüreğimi bilseydin biraz
Öylece boşuna geçsin bahar, yaz
Sen yoksan neyleyim ben bu dünyayı..

*

Bu cana bir canan gerektir daim
Sen ol ki şen olsun ahvalim, halim
Sevdanı ruhuma işledim zalim
Sen yoksan neyleyim ben bu dünyayı...