GÖNLÜM
Can suyum, gülümsün, söylediğim yâr
Sensizliğe kurşun, sıktı bu gönlüm. Çekilmeyen acı, zulümlerim var Eriyip, su gibi, aktı bu gönlüm. Vuslat dokuyorum, hasret eleyip Elemim bitmiyor, seni dileyip Hasretinden kuzu, gibi meleyip Ara sıra, boynu, büktü bu gönlüm. Gönül bahçesinde, açmadan solup Ahlar çeke çeke, hazanı yolup Feryadım artıyor, acıya dolup Yedi kat göklere, çıktı bu gönlüm. Dönemem maziye, senle hep varım Bilki sensiz dinmez, sinemde har’ım Gönül yuvam viran, bir yanım yarım Tek ayak üstünde, sekti bu gönlüm. Gönül sofrasında, hüzne banarken Yüzüm nasıl gülsün, içim yanarken Kader durağında, aşkım sanarken Her türlü çileyi, çekti bu gönlüm. Bu aşkın şifresi, çözülür diye Hasretin mezarı, kazılır diye Kadere bu yazı, yazılır diye Boyun büküp yola, baktı gönlüm. İçin için içten, kanayıp yaram Derman ister senden, ey! kaşı karam Sanırım, sen ile kavuşmak haram Böğrüme hançeri, çaktı bu gönlüm. A.P 12-09-2008 |