OY GÖNLÜM!
Oy gönlüm! benim derdim, ne zaman ki bitecek
Sen hanımda yolcusun, gider kalmaz diyorlar. Bu acı, bu ızdırap, bu canıma yetecek Sen canımdan kopansın, yeter olmaz diyorlar. Bilmem ki güleyim mi, yoksa ağlayayım mı? Dilek veren ağaca, mendil bağlayayım mı? Yoksa yanan yüreği köze dağlayayım mı? Sen canımda bir cansın, yanar sönmez diyorlar. Yeter artık nafile, canı ezmiş bu eza Kör testere kesmezmiş, boynu bükülmüş keza İş görmüyor bir aza, yetmezmi ki bu ceza Sen kanımda akansın, taşar dolmaz diyorlar. Aşk yolundan dönüş yok, biletimi düşürdüm Zaten giderken yaya, bu bedeni pişirdim Vuslat beklerken güya, nice yıllar aşırdım Ufuktan doğan tansın, batar doğmaz diyorlar. Gönlüme söz geçmiyor, nede bitmez nazı var Sonbahara ne kaldı, kışı gitmez yazı var Bazı yokken, bazı var, ne zamansız hazı var Yaş kemâle erensin, gider gelmez diyorlar. Hergünde, her gecede, başka başka biçimde Bir dağ gibi büyüyor, bu hasretin içimde Yine pişman değilim, sevdiğim bu göçümde Sen ruhumda çiçeksin, açar solmaz diyorlar. Cennetinde yıkanıp, makbere mi gireyim Kavuşmadan bu ömrü, toprağa mı sereyim Ne olur can çıkmadan, gül yüzünü göreyim Sana hasret edensin, vuslat olmaz diyorlar. A.P 17-10-2008 |
bu şiiri yazn duygulu yüreği canı gönülden kutluyorum
SEVGİLER SAYGILAR Ahmet YARDIMCI