MERHABA HÜZÜN
MERHABA HÜZÜN
Gölgesinde yürürken bahtımın adım adım, Meşakkatli hayatın yollarında kayboldum. Elemin kaynağından bin keder yudumladım, Bir sığınak ararken, hicranlara gark oldum. Karanlıklar kuşattı her gece hayalimi, Yürek yakan çığlığım uzaklardan duyuldu. Yüzümdeki tebessüm örterken ahvâlimi, Dayanılmaz acılar, işkenceye koyuldu. Sensizliği yaşadım yalnızlığın deminde, Tepede gün batarken giderek artar sızım. Çerağımdı hüzünler, aşkımın hareminde, Mutluluğun tahtından, indirilen bahtsızım. Kalakaldım çilemle garibler rıhtımında, Sevdaların koynunda, fırtınaya tutuldum. Hazân yeli savurdu bir bahar akşamında, Kısılırken feryadım, yokluğunla vuruldum. Vefasızlık içerken kadehlerle kanımı, Bi-günahken boğuldum, yaşamın girdabında. ’Ecel oku’ alınca sana hasret canımı, Bekliyorken vuslatı düştüm kaldım kapında! YAŞAR ÖZKAN Salihli 13 EKİM 2017 |