KÂHKİKSert eser rüzgarı, nazlıdır yeli Çok özeldir benim köyüm arkadaş Bir senede üç ay açar gülleri Ne güzeldir benim köyüm arkadaş... Köyümün üstünde yeşil sahası Her ağaçta vardır bir kuş yuvası Her derde şifadır soğuk kurnası Akıl erdiremez bilim arkadaş... Yazın Irmaklardır çocuk hamamı Bir izlesen ekmek yapan anamı Bağ,bahçe işleri hasat zamanı İnan burda yaşam filim arkadaş... Vatanıma kurban canımı verem Hepsine sevgiyle doludur sinem Küçüğü kardeşim, büyüğü ninem Hepsi benim canım, gülüm arkadaş... Göç başladı köyüm oldu bir viran Kalmadı ne yazık, hal hatır soran Tezek kömürüdür sobada yanan Deterjandır benim külüm arkadaş... Şehre gitmek ister burada herkes Gider, fakat orda alamaz nefes Olur şehir ona koca bir kafes Ne güzeldir benim köyüm arkadaş... Köyümün üstüne bir figan çöktü Dört eylül barajı bağrını söktü Gönül sazım çaldı kalemim döktü Sessiz sessiz ağlar telim arkadaş... Doyamadım toprağına taşına Hayranım ben, hem yazına kışına Nerden geldi şu ayrılık başıma Köyümden ayrılmak ölüm arkadaş... Nûriye Akyol |