sana gelemeyişlerimin sebebisin...


sebebisin varlığımı hiçliğe zimmetleyişimin
ne bir la oldum göğünde, nede de elif kadar yakın gönlüne
sahte bir masalı dilime dolayıp
yaşlarımı bir, bir dizime yatırıp
sustum hıçkırığı boğulan ellerimde
ve çekip geceyi gözüme , uyuttum sensizliği göğsümde
..


vedası diriliş, sonrası yaşamın ağır sessizliği
duymuyorsun avuturken benliğimi
işte o vakit,
sessizce çektim hezeyan bulutların arasından
yarım kalan nefesimi
bilmiyorsun değil mi ?



ben biliyorum
bir yerlerde unutulmuş zaman
sancıma, ağrıma denk gelen bir yaş...
kaç asır uzağım yaşıma, yaşına
kutsadığım bir tarih var,
var, kurdelesinde kördüğüm olmuş siluetler
hatırlanmayacak kadar silik bir an



sahi.. sahi,
ölümün üstüne varoluşumu üfleyip
kimi doğuracağım
heybem boş beşik
çok uzak bir acıyı yüreğime mühürleyip giden zaman
dönemezsin değil mi ?



olsun, olsundu sessiz gidişlerim
sonu olmayan, sonu bulunamayan bir saat
akrebi hep üzerimde
saçlarımı örüyor her salisede yelkovan
senin hiç dokunmadığın, dokunamadığın
benimse hiç bilmediğim ellerin
şimdi tamda bu gün martı çığlığı oluyor gözlerimde



sahi.. sahi ya
yaşamak dediğin arkada kalan mıydı,
yoksa yanında var olan mıydı



neyse, bu güne bir çentik atıp
sıkışmış bir dünyanın aurasına asıp tüm bağlarımı
ve olmayan salıncağın gıcırtısında
ölesiye öpüp parmak uçlarımı
dokunuyorum o en sevdiğim göğe...

~°~
~°~
~°~