DERT ETME
DERT ETME
Bütün acılar bir gün hafifler elbet belki zamanla tamamen diner bütün sızılar açılan yaralar kabuk bağlar ve birgün kapanır elbet yeter ki umulmadık bir yerde umulmadık bir anda biriktirdiğin anılar depreşip canlanmasın gözlerinde kim bilir belki bir sabah sette sandviç kağıt bardakta belki bir kahve belki çok sevdiğin demli bir çay getirir biri ve sen durakda gelmeni bekleyen bir adam hayal edersin ve sonra dalıp da gidersin derken sokakta çantanı taşıyan bir hamal olmadığını fark edersin bir an dudağında acı bir tebessüm gözlerinde pus iki damla iyot sızar yanaklarına kirpik aralarından elinde telefon kulağında kulaklık kendini dış dünyaya kapatıp unutmak için şarkılar dinlersin ağır adımlarla yetmişli yılların Yeşilçam aşk sahnelerine çeker gidersin yaşanan aşk öyküleri filmlerde kaldı ve hatta aşka inanmıyorum desen de çok geç bende açtığın aşk yarasının aynısı açılmış sende dert etme Efkan ÖTGÜN |