Savaş Yarası
Biri merhem oldu, birine
Elleri kanlı, başı bantlı Baltasını çekti insan, Öfkesi ile savurdu Birinin ölümü oldu, Fakat “kahramanıydı” bir diğerinin Aynaya baktı ve sardı ellerini, Çıkardı üniformasını, Yaraları kutsal sanıldı insanın; Cünkü sevdiklerini korudu insan, Düşman sandıkları gibi Düşündü insan; Ben sevgisini korumaya çalışanı, Sevgilisinden uzaklaştırdım Kim suçlu? Sevginin doğrusu mu olur! Ben bir babayı çocuğundan mı ayırdım? Kahrolayım! Neden yaptım? Benim de bekleyenim var... Ayna ile çatışır bu sefer, Karşısındaki de kendisiymiş gibi; Halbuki kanını döktüğüydü sonunda Sanrılarla birlikte, Sevgisiyle birlikte, Sevdikleriyle birlikte; Kanlı bir surette... |