Canavar
Saflığın altında çoğaldı binlercesi,
Sığ ve nefessiz; yaşanan kaosu tekrar diriltmek için Sevgi ile içirildi, ölüm ile doyuruldu Tekrar ve tekrar gün geceyle buluşana dek ve sabahı ağırana dek Suyu intikamdan, aşı ihanettendi Yemeye devam etti canavar, hakikatin önünde çocuklarını doğuracaktı O benlikleri ilacı yapmıştı, hastalandığında içerdi Duyguları esiri yapardı; sevgiyi görünce kaçar, merhametten tiksinirdi Gürültüyü severdi ama gırtlaktan çıkanını değil O bir zindandı, girenin kaybolduğu ebedi bir zindan O bir oğulun ve bir kızın yarattığı en kötü şeydi Her bir bedenin içinde büyüyen... |