Değişiriz Birlikte
Ellerimizin ucundan kayar
Ve gözküyüzünde buluruz kendimizi Kıyaslanacak onlarca anıyı, Kabuslarımızı ve korkularımızı Düşünce nasıl yükseldik ki göğe? Sonumuzdu, Son toprakta sanırdık oysa, Kiminin bahçesi, Kiminin ülkesindeydi son Kimiyse inanırdı döngüde olduğuna. Ama insan sonlar yerine Doğru kabul ettiğinde sadece kendi sonunu İşte o zaman getirdiler; Birbirlerinin sonunu Kanla, vahşetle, acıyla İnanmak değildi önemli olan, Saygıydı bütün sonlara... |