AlıştımHeyelanlarına… Alıştım ! Gökten bir kartal gibi beni, avını… Her köşe başında parçalayışlarına… On bin metreden sortilerine, çakılışlarına… Un ufak edişlerine… Bir sağanak yağmur gibi boşalışlarına… Alıştım ! Ve Direncimi kaybettim… Kendimi sana kendi rızamla yem ettim… Hezeyanlarına… Alıştım ! Yine beni tüketeceğine emin olmama rağmen Her gün bambaşka bir kimlik ve kaybolmuşluklarına… “Bu da mı olacaktı ?” “Bunu da mı yapacaktın ?” larına dahi şaşırmadan Eli kolu bağlı bir siyahi esir gibi Nereye çekersen oraya saptım Sen daha fazla istedikçe Ben daha fazla yaptım… Alıştım ! Doldum doldum, boşaldım Taştım ! Alıştım ! Hem de öyle bir alıştım ki sana Artık sen yoksun Ben varım ! |
Tebrik ederim Bekir kardeşim saygılar selamlar