HER ŞEY DEĞİŞTİ

Değişim öyle hızlı, tüketti değerleri,
Yaşayan anlar ancak, kaybolup gidenleri,
Yok artık hiç insanlık, vicdan ne de merhamet,
Sevgi, saygı, hoşgörü, nerede o adalet.

Cahillikse diz boyu, bir de fikirleri çok,
Dinlersin de verecek, tek cevabın bile yok,
Öyle özgüvenli ki, hem de öyle de hadsiz,
Girsen tartışmalara, sen kalırsın çaresiz.

Tüm değerler yerle bir ve de tüm kazanımlar,
Her şey vazgeçilmeyen, hırs ve şahsi çıkarlar,
Riyakârlık, gösteriş almış arşa yürümüş,
İnsanların gözünü, kin ve nefret bürümüş.

Hak yemek moda olmuş, Allah’tan hiç korkmadan,
Hesabı sormayacak, sanki yüce yaradan,
Ne dost gerçek ne arkadaş, nerede akraba,
Çakışınca menfaat, insanlar nasıl kaba.

Aşklar bile hileli, birçoğu değil kalpten,
Geçici heves belki, oldukça kısa süren,
Nerede Kerem Aslı, hani Ferhat ve Şirin,
Leyla Mecnun aşkını, bana bir kez gösterin.

Müzikler bile farklı, hiç duygusu olmayan,
Uzun uzun cümleler, özü anlaşılmayan,
Filmler hep sıradan, hiçbir mesaj vermeyen,
Türlü türlü istismar, bir de sonu gelmeyen.

Ne sokakta çocuklar, tek tük okul bahçesi,
Oyunlar oynamadan, güzel çağın geçmesi,
Varsa yoksa internet ve dijital ortamlar,
Sular gibi çağlayıp, boşa akan zamanlar.

Vurdumduymaz insanlar, bakar ama görmezler,
Yaşananlardan sonuç çıkarmayı bilmezler,
Evet bir gün gelecek, belki uyanacaklar,
Artık geç olduğunu, o an anlayacaklar.

Hami TURAN
14.06.2024 ANKARA