Gün kavramım yok benim...
"Gün kavramım yok benim,
saatleri anca takip ediyorum. Üç-beş dost var, hasbihal ettiğim; diğerlerini görmüyor gözlerim. Benden bekleneni yapmaya çabalıdığım, zamanlarımı çok gerimde bıraktım, ben artık beni dinlemekteyim. Cesedimin içinde bulunduğu topluma adapte, ola-mı-yor ruhum. Aklımı ikna ettiğim, -her-şey- gönül merciğimden çevriliyor. Ve ben "efsunlu" bir kısır döngüde, her gün, yeniden, doğup - ölmekteyim..." __şairşizofren__ (sahibini arayan gölge) |
yazmış olduğunuz güzel eserlerinizi okumaya kaldığım yerden devam edeceğim eserinize gelince her zaman ki gibi anlam ve içerik bakımından güzel bir eser olmuş kalemine sağlık kalemin daim ilhamın bol olsun selam ve sevgilerimle kalın sağlıcakla