SEN YOKTUN!
Düşlere sığdırmıştım senli hayallerimi,
Gördüğüm rüyalarda sübut vardı, sen yoktun! Sustukça karamsarlık kapsıyor hallerimi Sis vardı, duman vardı, bulut vardı, sen yoktun! Cehennem yangınıydı hasretle gelen çile Bu yangınla sözcükler bir bir düşerdi dile İçimi yakan soğuk kış gecesinde bile Ay vardı, ayaz vardı, sükût vardı, sen yoktun! Gözlerim saklandıkça yüzünün gamzesinde Apansız sapma oldu sevda şirazesinde Dün toprağa verdiğim aşkın cenazesinde İçi hayal dolu bir tabut vardı, sen yoktun! Coşari yüreğini versen de zamanında İnsan mutlu olmuyor yâri yoksa yanında Yaşadığım sevdanın her günü her anında Ben vardım, şiir vardı, umut vardı, sen yoktun! 31.05.2024/İstanbul İbrahim COŞAR |