ÇOBAN ÇEŞMESİ

Bir selam ile geldin başına,
Halini soran var mı, hani nerede,
Pınarların kurumuş, oluğun düşmüş,
Küskünlüğün kimedir ey çoban çeşmesi,

Bakıyorum etrafına çöle, dönüşmüş
Ormanlar yakılmış, ovalar çöle bürünmüş,
Oluklarından ab-u hayat değil, zehir akıyor şimdi,
Küskünlüğün kimedir ey çoban çeşmesi,

Ozanların aşkına ses, sazına nota oldun,
Gelinliği oldun aşıkların, sevincine çağladın,
Dilsizlere ses, kuruyan gözyaşlarına damlaydın,
Küskünlüğün kimedir ey çoban çeşmesi,

Aşıklar mendil bırakırdı çeşme başına,
Buluşma yeri olmuştun tüm sevdalıların,
Küskün kaldın insanlığa, aşıklar ne yapacak,
Küskünlüğün kimedir ey çoban çeşmesi,

İnsanlar için çağladın yıllar boyunca,
Bağrını yardılar, mükafatını aldın şimdi,
insanlar böyledir işte, nankörlük baş tacı,
Küskünlüğün kimedir ey çoban çeşmesi,

Hicran yarasıdır aşk, aşıkların yüreğinde,
Vuslata yürüyen aşıklar, çölde yolcu şimdi,
Yürüdüğü yol çöl olmuş, çoban çeşmesi nerede,
Küskünlüğün kimedir ey çoban çeşmesi


İnsanlar gelmiyor artık, selam veren nerede,
Aşıklar bırakmıyor mendil, gözyaşı kurumuş,
Ölü bedenler gibi, dilsiz sevdalar ağlaşıyor,
Küskünlüğün kimedir ey çoban çeşmesi,

Ferhat ile Şirin bir selam ile gelse yanına,
Bir yudum su istese, içme der dile gelirsin,
Leyla ile Mecnun gelse, ses verirsin zehir diye,
Küskünlüğün kimedir ey çoban çeşmesi,

Çağlıyordun zamanında cennetti her bir yanın,
Her bir canlı hürmet ile kana kana içerdi,
Hayat veren değilsin, hayat söndüren oldun,
Küskünlüğün kimedir ey çoban çeşmesi,
*