Olsada mülklerin, olsada malın.
Omuzda taşınan bu senin salın.
Kaybolur kimliğin, morların alın,
Tadı kalmaz artık şekerin balın

Can; sonu üç nokta varlığa bakma.
Üç günlük dünyada, üç adet lokma

Kurur tarlaların,solarda bağın
Yıkılır, dağılır patikan, dağın.
Kurur, yemiş veren yeşil yaprağın.
Sarar bedenini kara toprağın.

Can; sonu üç nokta varlığa bakma.
Üç günlük dünyada, üç adet lokma

Dün vardı, bugün yok, misal-i ibret.
Teneşire geldin, eylendin davet.
Gözler kapanınca biter muhabbet,
Kalanlar yad eder, söyler nihayet

Can; sonu üç nokta varlığa bakma.
Üç günlük dünyada, üç adet lokma

Ölüm soğuk yüzü, kaplarda azı
Bitirir ümidi baharı yazı
Gönüller titreşir, yürekde sızı,
Tükenir kaderde yazilan yazı.

Can; sonu üç nokta varlığa bakma.
Üç günlük dünyada, üç adet lokma

Anlarsın bu yalan, hayat bir serap,
Geride mal mülkün kalırda harap
Kalır hayırların kalırda sevap.
Biter dilde name yok olur gıyap

Can; sonu üç nokta varlığa bakma.
Üç günlük dünyada, üç adet lokma

Dünya fanidir ya, hevesler yalan,
Bir avuç toprakdır, geriye kalan.
Hikayen son bulur falanla filan
Hayat bir masaldır,gerisi talan

Can; sonu üç nokta varlığa bakma.
Üç günlük dünyada, üç adet lokma

Geldi bak ansızın kapına ecel.
Servetin hayırlar servetin amel.
Kaybolur dün yarın geçmişle ezel.
Ömür topraklarda çürüyen gazel.

Can; sonu üç nokta varlığa bakma.
Üç günlük dünyada, üç adet lokma

Neler yaşandıysa,oluyor fani.
Emir tecellisi zamansız ani
Azrail alıyor en tatlı canı
Ölüm hakikattir,ey fani tanı

Can; sonu üç nokta varlığa bakma.
Üç günlük dünyada, üç adet lokma.