YALNIZ BIR ADAMIN NOTLARINDA
Yazdiklarim bir o kadar guzelken
Dillerimden cikan yazdiklarim ne de cirkin! Gercegini kabullenen bir adam gibiydi yazdiklarim Aydinlikta okumaya utanan bir adamin cehresiydi sozlerim Sonra cehremi gorunce aynanin bir kosesinde Ne sozlerim kaldi geriye ne de yazdiklarim Gozlerime vuran hic sevmedigim tebessumlu yuzlerin suliyeti Uzak durmaya calistigim her seyi hatirlatircasina tehditkardi Bedenimi de alip gidesim gelmisti uzaklara Lakin kendimden gitmeyi istercesine Binbir aglakli sozlerimin her zerresi bana kurulmus tuzaklara Gogus germis karanligim bunun gibi nicesine Yalniz bir adamin notlarinda buldum kendimi penceremde Penceremden yansiyan yalniz adamin gulememis cehresinde... |