Aşkın Mazisi
Aşk kalple beyin arasında giden ince bir yol gibidir.
Ben kalbimi bağışladım yarım aklımla, Peki aşık olabilirmiydi kalbini kaptırmış bir deli. Hem kalbi ağrıyor hemde akılsız bir bedevi. Ufuktan gözüküyor gibiydi kendisinin az biraz görünen neferi, Bu savaş ne içindi kim kazanırdı apansızca verdiği harbi. Uzun uzun düşündü iyileştirebilirmiydi ona yarin uzanan narin elleri. Yaraları derindi ve öylesine belirgin ve puslu, Beyni bağıyor öfkesini bir çırpınışta kustu. Sanma kendini mecnun bu yol bir amanın yoludur sisli, karlı ve yağmurlu. Yağmuru bilmem beni yarin hasreti buldu. |