GÜLİZAR ABLA...Eri harpte kalmış, kendisi duldu! İnançlı, imanlı, ihlaslı kuldu… Evinin avlusu, rengârenk güldü; Çalışır dururdu, hem de türapla, Ne kadar temizdi Gülizar abla... Evinin önünde bir derin kuyu! Çekerdi çıkrıkla, tertemiz suyu… Temizlikti onun en güzel huyu; Yıkardı avluyu, her gün bu ab/la Ne kadar temizdi Gülizar abla... Yolu da yıkardı, kuyu suyuyla! Dut/u kestirmişti kir korkusuyla… Örnekti herkese, temiz usuyla; Bahçede uğraşır bir bakır kapla, Ne kadar temizdi Gülizar abla... Düşmezdi süpürge elinden asla! Dolaşır avluda, kovayla, tasla… Mümkün mü cama değ kir ile pasla; Yola kadar kovar kürek ve sapla Ne kadar temizdi Gülizar abla... Yola izmariti, hiç attırmazdı! Kapının önünde çöp sattırmazdı! Gelene geçene laf ettirmezdi; Duvarda dururdu teneke, tabla Ne kadar temizdi Gülizar abla... Kapının mandalı sessiz açılır! Köpek bağsız ise geri kaçılır! Kapı aralanır, yavaş geçilir; Girersen içeri ancak çorapla Ne kadar temizdi Gülizar abla... Yazın kuraklıktan yollar tozardı! Rüzgâr pavkırttıkça, yele kızardı! Pabucun sürüsen, fena bozardı; Mümkün mü ki geçmek, utla, rebapla Ne kadar temizdi Gülizar abla... Tüm mahalleliyle hısım olmuştu! Temiz hanımlara, isim olmuştu! Kalplerde asılı resim olmuştu; Komşular bakardı, hep tas kebapla Ne kadar temizdi Gülizar abla... Ereğli-1968/05 Halil Şakir Taşçıoğlu ÜSTATLARDAN: Ne Salı bilinir, nede ki Cuma, İstersen silkinip, elini yuma, Lafın ustasıydı o her daima, Karşılık verirdi, peşin cevapla, Ne kadar temizdi Gülizar abla.................................... Nurettin GÜLBEY NOT: Anneler günü yaklaşırken mahallemizin Gülizar annesini yad etmek için 20 yaşında üniversite yıllarımda yazmıştım...1968 de. RESİM: ablamızın meşhur kuyusunun temsili resmi. |