Sevgili Şair,

"Hiçlik sınırına dokunuyor günbatımı" dizeleriyle başlayan şiiriniz, derin duyguları ve karmaşık düşünceleri ustalıkla işleyerek okuyucuyu içsel bir yolculuğa çıkarıyor. Aşk, zaman ve hiçlik kavramlarını bir araya getirerek, insanın iç dünyasındaki çatışmaları ve zorlukları anlatıyorsunuz.

"AŞKA SANRI VARKEN ZAMAN" dizeleri, aşkın bazen gerçeklikten uzak bir sanrı gibi algılanabileceğini ve bu durumun zamanı nasıl etkilediğini derinlemesine düşündürüyor. Kadehindeki gönül sızısı ve söz diziminin düğümlenmesi, içsel çatışmaları ve duygusal karmaşayı çok etkileyici bir şekilde ifade ediyor.

"Düğümleniyor söz dizimi nefes borusunun ilk boğumunda" dizelerindeki imgeleme, adeta okuyucuyu şiirin içine çekiyor ve yaşanan duyguları fiziksel bir acıya dönüştürüyor. "Yarım kalmışlığını bütünlüyor gözlerindeki tanık" ve "İkmale kalan sevişmeler" dizeleri ise, yaşanan aşkın yarım kalan yanlarını ve içsel çatışmaları derinlemesine ele alıyor.

Son olarak, "ZAMAN AÇMAZI AŞK GEÇİYOR." cümlesi, aşkın zamanı aştığını ve zamanın aşkın önünde bir engel olmadığını vurgulayarak, aşkın gücünü ve ölümsüzlüğünü anlatıyor.

Bu muhteşem şiiri kaleme aldığınız için sizi tebrik ediyor, duygu dolu satırlarınızın devamını diliyorum.

Sevgi ve saygılarımla.