Daldım gündüzün ardında
Gelen alaca karanlığa
Baktım kül rengi ne bürünmüş
Hüzün yüklü bulurtlara

Üşüdüm esen serin yelinden
Kıpırtısız kaldım olduğum yerde
Sanki ruhum firar etmiş bedenden
Derin düşünceye daldım
İkiye bölünmüş benliğimde

Bir yanım gezer çocukluğum
Geçtiği kırsal alanda
Diğeri arar mazi olmuş
Dönülmez o güzel yılları
O asla bulunmaz olan
Özlediğim kayıp beni

Yavaş yavaş gece çöktü üstüme
Bir zaman ışık saçan
Ay ile yıldızlar da artık yok
Sanki sonsuz dönülmez
Tarihî belirsiz bir firarda

Olur birgün dediğim tüm hayallerim
Gelmez olur akıp giden
Durmayan zaman tünellerinde
Yer değiştiren gece gündüzde
Başkası yaşarken o kurduğum hayalleri
Uzaktan nisbet eder gibi
Gösterir canımı yakarak
Cevap vermez ne zaman gelirsiniz sorusuna
Bir boşluğa atar soru işareti dolu yüreğimi