Bu kadar
Son otobüs de kalktı
gönlümün son durağından ben böyle bi-başıma, yapayalnız kalakaldım. Gözlerin gözlerimde hala hani kalın tül gibi kirpiklerin altında saklı ne hayaller doğardı o gözlerde oysa belki günahtı, belki yasaktı ne hayaller... hepsi boş bir elvedada saklı. Bu son sefer, dönüşü yok otobüs artık kalktı çok geç pişmanlıklara, düşmanlıklara başka hasma gerek yok yüreğim yeter bana birde ıslak bir mendil ardından sallanacak hayallere, umutlara, sana... Şimdi vurdu çoktan kaybettiklerimin acısı Gözlerimde düğümlenmiş bir kaç damla nem, yüreğimde halklı-haksız, buruk bir sitem ve ellerimde gözyaşımı ağlayacak bir kalem var sonrası yok işte hepsi bu kadar |