ÖZÜMÜ KAYBETTİM
Şairim yaşarım şiirde,
Denizi geçtim de, Boğuldum nehirde, Beton yığını bir şehirde Yitirdim davamı Özümü kaybettim Tohumu, taneyi, toprağı, Ağacı, dalı, budağı, Çiçeği, gülü, yaprağı, Kuruttum, ha bir de Yırtıldı lugatim, Sözümü kaybettim Yok ne akılda ne umurda, Çölde yağan yağmurda, Çirkefte ve çamurda, Boğuldum ve bir de Söndü odum , Közümü kaybettim. Formülü yok kimyada, Hem ahiret hem dünyada, Parçalanmış bir aynada, Gördüğüm seyirde Suretim yok oldu, Yüzümü kaybettim. Büründüğüm hallerim, Yürüdüğüm yollarım, Yanıma düştü kollarım, Oturduğum sedirde, Kırıldı ayağım, Dizimi kaybettim. Sekmeden yürüsek te, Ovada, enginde, yüksekte, Kanatlanmış görünsek te, Hani nasıl denir de Kırıldı kanadım, Hızımı kaybettim. Riya kibir menfaat, Çok seye gebedir hayat, Sürüp giden bu şatafat, İçindeki bu sihirde Tükendi sevincim Hazzımı kaybettim. Serdar KOSTA 21.04.2024 |