evet ya size dedim// . . . kim, kimdir yası, yaşı, ağrısı, sancısı bu köhne şehrin.. şehir çıplak, yorgun aşklar çıplak mezatta kaldırımlar ıslak, solgun kanıyor anlam her fırsatta keşkeler, sardunyasız pervaz veremiyorken kediler artık pati konmuyor kuşlar, ağaçlar beton çek, çekin ruhunuzu, bulutlarınızı artık üzerimden evet ya size dedim sizin olsun kasvetiniz.. cancazım yaşam çekiyor kundaksız bir umut olsa da sarkmış, kırışmış ta olsa sahi tutmuyorken güneş ellerimden emzirebilir mi hayat gölgesinden.. . . . // ilhanasicinisanikibinyirmidört |
Yaşadıkça anlıyor insan her geçen gün masumiyeti yitirdiğimizi
Keşke duyurabilsek
Tebrik ederim ilhan hocam
Saygılar
Larmina tarafından 14.4.2024 20:19:23 zamanında düzenlenmiştir.