SAYGIYI BIRAKIRIM ELLERİMDEN
Esmer tenli şarkılar dinliyorum
Ay ışığına tutsakken gözlerim Ne çok sevmiştim seni Dünden daha çok yarından daha çok Baharı müjdelemiştin Karakışı yaşayan yüreğime Kelebeğin kanadına yüklemiştim gülen gözlerini Siyah saçlarından yürümüştüm güneşe Gittin hem de en acı tokatla İhanetle… Kolay mı sandım güneşi gökyüzünden koparmak Hüzün depremlerine tutsak ettin kalbimi Gözyaşımla yıkayamadım acıyı Ayyaş dediler bana Kimsesiz sokakları sahiplenirken Derin yaralardan sendelerken düz yolda.. Dilsiz dediler bana Güvenemedim hiçbir yüreğe Hiçbir muhabbete ortak olamadım Kimsesizliğe sığındım bir ama gibi Aylar yılları kovaladı Hep aynı soru kafamda Hani imza attığım kalbe kimse şiir yazamazdı Roman yazdılar oysa ki Neden bu nefreti hak etmek için Elinden geleni ardına koymadın ki Bulandırdın sana yakıştırdığım berrak suları İsmin andığımda hala titriyor dilim Sevginin en güzeline sarılamadın Neden döndün ki Esirgediğin değer, sevgi, hoş görü Neden şimdi baş başucumda Sensiz bir yaşama imza atarken Neden şimdi Bilmez misin hiçbir şeyin seni paklamayacağını Ölüler dirilmez sana olan sevgim de öldü Var git yoluna şimdi Unutmuşken o acı günleri tekrar yaşatma Biriktirdiğim kine ulaşırım Saygıyı bırakırım ellerimden…. İzzettin AKYAPI |