Seninle Rabbim tanıştırdı, memnun oldum,
Dostluğun ve içtenliğinle samimi oldum.

Yalanı bilmedin, kimsenin arkasından konuşmadın,
Arkadaşlarını kırmamak için elinden geleni yaptın.

Yaşamınla haktan ve adaletten hiç ayrılmadın,
Arkadaşlarının birini diğerinden üstün tutmadın.

Sen iyi bir idarecisin, Allah size hiç zeval vermesin,
Bütün çalışmalarında, Allah senin yolunu açık etsin.

Öğrencilerin için gece, gündüz demeden çalıştın,
Onları yükseköğrenime göndermek için uğraştın.

Hakkın rızasını, daima nefsinden önde tuttun,
Bir işte, Allah rızası oldu mu; ön safta koştun.

Ehl-i sünneti sevdin, sünneti hayatına uyguladın,
Bid’ât ve hurafelerden her zaman uzak durdun.

Elbisesi olmayan öğrencine, elbise giydirdin,
Fakirin fukaranın çocuğunu, aç bırakmadın.

Tevekkül ederek dayandın, Yüce Rabbine,
İbadetlerini eksik yapmadın, sarıldın dinine.

Cemaati bırakmamak için elinden geleni yaptın,
Hasta halinle, ezan okununca camiye koştun.

Sevdiğini Allah için sevdin, kimseyi kırmadın,
Arkandan konuşanlara, “Allah ıslah etsin.” dedin.

Okulun başarısı yolunda, koştukça koştun,
Yorulmak nedir? Bundan sen, uzak durdun.

Hastalandın, hastalığına aldırmadan koştun,
Allah rızası için hizmette coştukça coştun.

Pansiyondaki öğrenciler üşüyünce kalktın,
Onlar üşüdükçe: “Yatağımda yatamam” dedin.

İmam Hatip ruhu, kuşatmış senin kalbini,
Meslekçiler bile bu sevgiden senden kaldı geri.

Hizmet aşkınla durmadan didindin, çalıştın,
İmam Hatip’in başarısı için köy köy dolaştın.

Pansiyondaki öğrencilerin rahatı için çalıştın,
Gece üçte kalkıp, giderek onları hep yokladın.

Üstü açılanın üstünü, baba şefkatiyle örttün,
Onlar mışıl mışıl uyudukça içten içten güldün

Öğrencilerine Ahlâklı, terbiyeli olmalarını söyledin,
Hocalarını görünce, onlara selam vermelerini istedin.

Kötü alışkanlıklardan uzak kalmalarını söyledin,
Onların, okulda iyi bir öğrenci olmalarını istedin.

Sen, yoluna baktın işini güzelce severek yaptın,
Arkandan söylenen dedikodulara, asla aldırmadın.

Öğrencilerinin problemlerini bir bir çözdün,
Onların kalplerinde, sevgi tahtları kurdun.

Sana dudak bükenlere, sen hiç aldırmadın,
Onlara karşı; kin ve nefret asla duymadın.

Okulun başarısı için arkadaşlarına danıştın,
Sonunda da, doğrusu neyse onu yaptın.

Okula yardım için, veli veli dolaştın,
İstediğini gönül zenginliğinle kopardın.

Sen, hastalığına Hz. Eyüp gibi sabrettin,
Hasta halinle, okulunu hiç terk etmedin.

Arkadaşlarına hastalığından dert yanmadın,
“Nasılsın hocam” deyince “Şükür Allah’a” dedin.

Acılar içinde kıvransan da Rabbine yakınmadın.
Kendine verilenin, bir imtihan olduğunu bildin.

Müslüman, birbirini Allah için saymalı sevmeli,
Onun başarısı için de arkasından duâ etmeli.

Çıkar için kardeşini insafsızca aldatanlar,
Çıkarları kaybolunca tanımadıklarını tanırlar.

Müslüman, sevdiği kardeşini yüzüne söylemeli,
Müslümanın kardeşlik köprüsünü sevgiyle kurmalı.

Rabbim Kemal Bey’e sağlık ve afiyet ver,
Onun, borçlarına eda, dertlerine şifa ver.

Onu ailesinin, öğrencilerinin başından eksik etme!
Onu, İmam Hatip Lisesi câmiâsından eksik etme..
17.02.2011
Çekerek