Buruk Bayram
Gökyüzünde beliren hilal,
Gönüllerin beklediği alamet, Çilenin ardından geldi ikbal, Ey gafil nefis, eyle nedamet! Dün doğdun yarın öleceksin, Bugününde eyle artık istiğfar, Yalan dünyada pek avaresin, Olur musun bu imanla bahtiyar? Bayramla şenlesin tüm cihan, Gönül ister ki gülsün simalar, Ruzi mahşerde var bir mizan, Bunca zulme ne der semâlar? Kalır mı sandın mazlumun ahı, Olur mu bu cihan ol kafire yurt? Gelir bir gün mazlumların şahı, Tüm çakalları parçalar bir kurt. Sanma söndürürsün nurunu İslâm’ın, Zulümle ayakta kalır mısın İsrail? Aydınlanacak yeryüzü ışığıyla imânın, Âbâd oldu mu sanırsınız lâin Kâbil? Âlem-i İslam kavuştu bayrama, Ancak kırık kaldı kanadımız, Çoluk çocuk uğrarken soykırıma, Nasıl sızlamaz iman tahtamız? Her müslümanın bayram duası, Bitsin artık bu korkunç zulüm, Sanma sahipsiz Hakkın davası, Elbet ki verilecek ilahi hüküm. Harap Mesut aş eder acıyı kendine, Nasıl görmesin âhir zamanın zulmünü? Buruk bir bayramı şiir ederken diline, Nasıl şen eylesin bedbaht gönlünü? |