Hatırla
Bazen unutma diye sesleniyorum
Sana Ana sen diye bir varlık Kazınsın diye O kadar istemiştim ki Seni Sen diyebilmeyi Senim demeyi O kadar sevmiştim ki Benimsin diyebileceğim senimi İçimde bir yaraydın aslında Çoktan susla üstünü örttüğün Adı kabuktu baktığında Bense o kabuğu taşıyan Kendine bir yara Bazen unutma diye sesleniyorum Sana Karanlığa Boşluğa Oysa yara bendim Bendeydi Sense henüz keşfedemediğim Hiç ayak basamayacağım Bir şifa adasıydın Bazen sesleniyorum işte Hiç hatırlamadığın varlığımı Unutma diye Bilinmeden sevmek Yok sayılmak kadar acı mıdır İnan bilmiyorum Bilmek de istemiyorum Bir gün seninle karşılaşsak Ben hala ... Diyemem Halanın başında kestiğin sevgimi Dillendiremem Bir merhaba der yutkunurum Belki de Nefesimden ürkme diye Yutkunmam bile Ben seslenirsem bir gün sesli Unutma diye Sen yine de unut Ya da unutma En azından unutmak için hatırla |
Unut(a)ma gizin odak noktası ..
şiir mi hem çok sevilmek hemde yine çok sevilmek...
Sevmek demiyorum o zaten iliklerine kadar yaşamış yaşattırmış her satırda
güzel kaleme çokça sevgimle