Karanlık
Yüreğinin perdeleri çekilmiş
Varacağım bütün yerler karanlık Bir nöbetçi gibi orda dikilmiş Durmadan içimde turlar karanlık Kalmadı hiç bende küçük bir amaç Yürürüm varamam yollarım yamaç Begonyalar susuz menekşeler aç İçimde Maviler Morlar karanlık Her şeyi boş verip dönsem yüzümü Işığın yansıdan alır gözümü Üç hece ayrılık boğar çözümü Bilip bilmediğim sırlar karanlık Yarim dediğimden buldum kendimi Saymaz hatırımı bilmez kadrimi Gözümü kapatıp aşsam haddimi Vadesiz ömrümü zorlar karanlık Tek ışığım alma benden halemi Bir dokunsam yakar bütün alemi İhata etsen de gönül kalemi Fethi mümkün değil surlar karanlık Kahıroğlan aklım karma karışık Ölsem de sinimde yanar kör ışık Yokluğun son umut sönmez bir ışık Durmadan içimde parlar karanlık |