Şerh gibi gönlüme, koyduğun hatır,
Anlatsın halimi, şu iki satır,
Erken gülmelerin, seni yıpratır,
İstediğin olmaz, üzerler seni.

Duyurma âleme, dualarını,
Bölerler ortadan, rüyalarını,
Çalarlar en güzel, hülyalarını,
Çürümüş ipliğe, dizerler seni.

İş işten geçerse, özür dileme,
Hüsrana uğrarsın, demedi deme,
Bunca eziyete, bunca eleme,
Rabbim razı gelmez, azarlar seni.

Ellerin Begonvil, gözlerin Fulya,
Saçların Fesleğen, yüzün Manolya
Bir gün hayatında, biri olur ya?
Yersiz özenirsin, bozarlar seni.

Reddetme çağrımı, Duy şu sesimi,,
Hayvandan beterdir, insan kesimi,
Sen belki değilsin, aşık nesimi,
Yol aynı sevdiğim, yüzerler seni.

Her gülüşün bende, dünyaya değer,
Her daim aklında, var isem eğer,
Goncana bir rüzgar, dokunur, deyer,
Dökülür yaprağın, ezerler seni.

Şahsına sahaben, çıkanlar olur,
Gül diye bağrına, takanlar olur,
Alıcı gözüyle, bakanlar olur,
Deliksiz elekten, süzerler seni.

Kaderde var olan, geliyor başa,
Gel gir şu gönlüme, yıllarca yaşa,
hak baki olunca, güzel bir taşa,
Özene bezene, yazarlar seni.

Rızkı veren Allah! tokun acında,
Elle say insanlık kalmış kaçında,
Yakut bile olsan, kral tacında,
İnsan bu kuruşa, pazarlar seni.

Kahıroğlan kader, nispet yapıyor,
Tam orta yerinden, geri tepiyor,
Bilecekler diye, ödüm kopuyor,
Bir gün şu kalbimden ,sezerler seni.