saklarken hüznümü avuçlarımda umut....saklarken hüznümü oysa hiç bilmediler incinen sözlerimi önümde dağ gibi yalnızlık bir buruk ses var kulağımda sanki vuslata vurulan pranga inadına bir sevda ateşin ortasında terinde sancı çevirsem başımı gözlerime dökülen bakışların değecek yüzüme ağlarken deniz kimsesiz kıyılarda şimdi ben meçhulden kalan bir besteyim çalınan tüm hüzzamlarda her şafak döşümde çöreklenen kurşun paylaşırken günahımı üşüten ayazlarla ve sen bilirsin ki gelmesende beklerim avuçlarımda umut... eylül-2008 |