Rahmani
Gönül dağı yıkıldı, gözünü ört keskin taşlara.
Taşlar yerine oturdu ağladı, damla düştü ve yeri yaktı. Kulak üstü baş, aklınla eriş suyun azimli sabrına. Bir ahı nida ağzına kısıldı, yalancı susmalı yankılara. Göğe çıktı ulaştı, arz duydu arş sundu. Kulak üstü baş, aklınla eriş suyun azimli sabrına. Eğildi damla buluttan, düşer gibi rahmani. Ve yağmur yağdırıldı, toprak ile fidan kabardı. Taşlar yerine oturdu ağladı, damla düştü ve yeri yaktı. Gönül şah damarı çatladı, sözünü ört eski destanlara. |