eleji
sesleniş
sevgili biz seninle bir piyanonun tuşları gibi siyah ve beyazdık hangimiz siyah hangimiz beyaz boş ver şimdi bildiğim kimi zaman çok kimi zaman azdık ve kalp atışlarımız gibi metronom dolaştığında parmaklar üzerimizde kulak ver melodiye kalbimizin atışını dinle önce yavaş yavaş ve tempolu sonra daha hızlı teklif istemiyorsan bakmasını hiç kimsenin yabancı eller dolaşıyormuş gibi geliyorsa üzerinde sanki gelirsen eğer benimle ben olurum sana tek bakan ve çalarım sana senin şarkını dokununca tuşlarına piyanonun hadi gel şimdi bana gidelim kapıda bırak korkularını ve gir gel kollarıma ışıktaki loşluk uyansın ve düştükçe içine kondukça öpücüklerin boynuma ruhuma kazınıyorsun ki sen benim hem hüznüm hem özgür kelebeğim korkma veda biliyorum ya sen ya da ben gideceğiz ki eğer ben gidersem sarılıp kokuna takıp yağmuru saçlarına dudak kıvrımlarından sözlerini çalıp ve gamzelerine dolanıp gideceğim ve seni deliler gibi özleyeceğim sokaklarda pür telaş bir neşe ve bilinmeyen gidişler gelişler ki duyulmaz sessizliğe bürünmüş adım sesleri kaçışlarımızın ve kimden? o da belli değil sorgu koşturuyor yıllar birbiri ardına ama hep aynı yerde beden ve hiçbir şey yok değişen kafamın içinde…tükenmeyen öylesi aşikar her şey bilir beni bilen benim güzelliğe zaafım var şimdi sen…her kimsen bekliyorum sorularım için senden cevaplar neden yapıyorsun bunu bana söyle neden ve ne çok şey biliyorsun hakkımda ki alıyorsun elimdekileri kolayca ve çıkmıyor hiç gıkım bile fakat tek bir şey var kararlı olduğum ne olursa olsun damla düşmeyecek gözlerimden yer çekimine kanıp sadece sadece biraz suskunum neden? karar kabahatler kanununun hangi maddesinde suç onu sevmem ona ait duygularımı uluorta ifşa etmem ve sabaha küs gecelere onun için diklenmem kim veriyor kararı ki atılıyoruz başka diyarlara ayrılığı güz güneşine kazıyan ne ve neden tanrım alıyorsun onu benden neden… bırak o devam etsin dolaşmaya sokaklarında bu zalim kentin daha çok sevmek var onun ellerinde daha çok ki ben elimdeki bütün taşlarımı neredeyse bitirdim n’olur tanrım son ölüm geldiğinde çalmaz kapıyı…aşk gibi Atilla Güler |
bitti zaman...
tebrikle...