YEĞEN-V

Ne ekersen, bil ki onu biçersin!
Hayatın kuralı bu işte, yeğen…
Gücün tükendi mi sen de naçarsın!
Yokuş da hep böyle, iniş te yeğen…

Binicinin olmaz, hiç sağı, solu!
Etrafına bir bak, acemi dolu…
Kaybeder kendini, bulamaz yolu!
Düşer attan hem ilk binişte yeğen…

Erik ağacından, toplanmaz üzüm!
Akil olmayana, yok benim sözüm…
Yanlışta direnme, a/ iki gözüm;
Hep fire verirsin, dönüşte yeğen…

Öyle bir devir ki, insanlık çakma!
Göze bak, söylenen sözlere bakma!
Dört müptezel için, kendini yakma!
Çok acı çekersin, sönüşte yeğen…

Bütün ümitlerin bir, bir sönünce!
Başladığın yere, tekrar dönünce!
Herkes çekilirken, kendi önünce;
Çaresiz gidersin, finişte yeğen…

Benden söylemesi, tut ya da tutma!
Aklın yolu birdir, sakın unutma!
Sen, sen ol, harama hiç hile katma!
Anlattım hepsini sunuşta yeğen…

Karaman-2018/05
Halil Şakir Taşçıoğlu