Savaşa Dair..
Zamandan özerk bir takvimim şimdi
Dört gün dört gece inzivasında Tanrı Zemheri bir ağıt yayılıyor Harami bir coğrafyaya Putlar yıkılıyor içimdeki savaşta İlikleri çözülüyor kuralsız şiirlerimin Lal bir zamanda ,dörtnala kısraklar Besmelesi çekiliyor zelzelelerin Önce bir bir Sonra hepsi Anarşist bir eylemde yıkılıyor antik kentler Dilime bulaşıyor kaosun küfürleri Önce Napolyon’ a ,sonra İskender’ e Sırtında kurşun izleri ütopyaların Yüreğim acıya bölünüyor,dört gün dört gece Filistin’de söküyorum tüm apoletleri Dişlerimi ve düşlerimi bıçaklayarak Bir oyun büyüyor zulamda Mayınları seken çocuklara Bir avuç oyunmuş ölüm Havada silahların aforizmaları Bronşiti tutuyor çocukların en derinden Rötarlı hayatları çiziyorum Artık zamanları Kirli sakalları Ressamlar ölüyor bu şehirde Resimler dağılıyor gökyüzüne Bir avuç yıldızmış ölüm Ateşleniyor mısralar dört gün dört gece Şairler yüzümdeki ölüm çukurunda Yüzümde saklıyorum harfleri Bir araf kadar derin çizgilerde Saklıyorum sözcükleri ilkel tapınaklarda Bir şiir okunuyor bu şehirde Çatlıyor yeryüzü mateminden Bir avuç toprakmış ölüm Elinde namlusuyla dokuz doğuran ana 15’lik bir genç kız eylemin ön safında Haykırılıyor;kadın ,yaşam,özgürlük Dört gün dört gece.. Esmer saçlı çığlıklar dökülüyor Savaşın kambur çukuruna Derine ,daha derine.. Kadınlar ölüyor bu şehirde Can çekişiyor Neolitik ana Bir avuç tarihmiş ölüm |