]KABUK BAĞLAMAZ YARALARIM
KABUK BAĞLAMAZ YARALARIM
Meğer ne çok olmuş sevgili ne çok geçip giden zaman sürgün oldum olalı yüreğinden kim bilir belki de unutmuşsun herşeyi gözlerimin rengini saçının her bir telini okşayışlarım dahil bilirim ayaz vurgunlarından hazetmezdiğini sıcağı ne çok sevdiğini şimdi kim bilir belki üşüyor elimden çekip de aldığın ellerin sevişmelerimizde serçe misali çırpınan yüreğin dahil kim bilir belki de kabuk bağladı yaraların izi dahi kalmadı sıcacık öpüşmelerimizin iyileştin ve unuttun geçmişi bende herşey an gibi taze an gibi sıcak bir türlü kabuk bağlamadı yaralarım ne zaman seni özlesem ve istemsizce adını ansam inceden inceye kanamaya başlar yaralarım hükmüne yenik düşerek yüreğimin yenileceğimi bile bile yine de isyana kalkışırım affet beni Efkan ÖTGÜN |