Köy kokulu çocukluğum
Unutulmazım sın ,
Yaşıyorum hep seni Dünmüş gibi Köy kokulu çocukluğum Gençliğimi yaşadım, Büyüdüm, askere gittim Ünüversite sınavlarından geçtim Yüreğimin aşkını buldum Evlendim İki kız, bir oğul sahibi Dört torun sahibi oldum 67 yaşıma girdim Yinede seni unutamıyorum Anılarımda yaşıyorum, Yaşatıyorum Köy kokulu, çocukluğum Sırıktan at yapar, ip bağlar boynumuza atar Üstüne biner, atcıkık oynardık Köy meydanında, çelik çomak, dama, kurban bayramında hayvanların uyluk kemiklerini biriktirir, ebe oynardık Gözlerimizi bağlar kör ebe oynardık Tahtadan kağnı arabası, kara saban yapardık, su tabancası ile komel oynardık Hey gidi, köy çocukluğum Sende kaldı, hep hayallerim Umudum Senden uzaklaştıkça Hep yorgunum Keşke, keşke bir daha yaşaya bilsen Seni Seni bir kez daha, koklaya bilsem Köy çocukluğum _____şair 67 _____ Ali Cemal AĞIRMAN |
İçimizdeki çocuk hiç büyümeyecek
Büyürse dünyayı kirletenlerden oluruz