Yorma bizi ey hayat yorma!!!
Yorma bizi, bizi yorma
Ey çekilmez hayat Yüzümüz hiç gülmüyor Nedense bu hayat bize Bayat Emekli olduk ki, rahat edelim Ömrümüzün geri kalan kısmını Sevenlerinizle, huzur içinde Geçirelim Hani nerede? Günbe gün, sıkıntılarımız çoğalıyor Ekonomik sıkıntılar, belimizi büktü Her gün soframız dan bir şeylerin Eksildiğinii görüyoruz Varlık içinde yokluk Hak etmediklerimizi Yaşıyoruz Gururluyduk, dillere düşmezdik Aç kalsakta, sır gibi saklar Kimselere belli etmezdik Bir zaman on çocuğa Bir kuru maaşımızla bakıyorduk Okutuyor, askere gönderir Terhis olduktan sonra, ev alıp evlendiriyorduk Kızlarımızı çeyizleri ile, gelin duvak ile, çalgı çengi, kına ile yolluyor Yuvalarını şenlendiriyorduk Nerede kaldı? o güzel günler Sofralarımız dolu, komşuları Her akşam çaya çağırıyor Biz sohbet için, onlara gidiyorduk Hasta bir yakınımız, komşumuz oldumu ziyaretine gider, ya koloya Yada, hastahane masraflarını bir nebze karşılasın diye Yastıklarının altına, bir miktar para bırakıyorduk Ahhh nerede? o güzel günler Yaş geçtikçe Romatizmalar, tansiyon.şeker bizi canımızdan bezdirdi Bir de zakkum misali, ekonomik kriz mutfağımıza girdi Baktığımız, büyütüp emek verdiğimiz çocuklar geçinemeyip Bizi, sığınacak liman olarak görür oldular Hayat çok pahalı, nefes alamaz olduk Dayanacak gücümüz kalmadı Vallahide, billahide, tallahide Yorulduk Yolun sonu görünüyor Umutlu bir hayat beklerken!!! Soframız da pirinç beklerken Şimdi bulgurdan da olduk ______şair 67 ______ Ali Cemal AĞIRMAN |
Emekliliğine saklar çoğu insan o hayalleri ama, ne yazık ki, hayat mı bizi yoruyor yoksa biz mi hayatı yorduk bilemedim ama, 10 yıllık emekli olarak ben de o minvaldeyim.. Hayat işte, rahatlık desen, göreceli olsa da burada göreceğimiz yok gibi! Öbür taraf lehimize olsa bari! Rahmana sığındık, başka yol da yok ki..
Saygılarımla.