SEN VE BEN
SEN VE BEN
Sen başının üstündeki çatının kıymetinden habersizdin ben dört duvar arasında gökyüzüne bakardım çaresizdim sen egona mahkûm gezinirken yeryüzünde ben cana can katar yanan kaç yüreğe su serperim diye uçarım gökyüzünde sen bugün hangi kıyafeti giysem telaşına düşmüşken ben üşüyen bir bedeni nasıl örterim telaşında sen yedi kat derin uykuda ben yorgun geceleri sabaha ulaştırma çabasında sen gün boyu çöplüklerde bir lokma ekmek arayanları görmezken ben kuş sütü eksik olmayan sofralarda burun kıvırıp doymayan domuzları kovardım sen şana şöhrete paraya pula servete özdeş çoğaltma derdindeyken ben zehri bal eyleyip acılarla kıvrananların acılarını paylaşma gayretindeyim sen mutluluğu kasalar dolusu altın Euro dolarda ararken ben yetime öksüze mutsuza kol kanat açarak mutluluk dağıtmaktaydım sen insan ben insanlık yoksunu öylemi dön de tükür aynada gordüğün yüze Efkan ÖTGÜN |
Gözlerimde gizli bir masal, bir deniz.
Bir yanım rüzgarın hafif esintisi,
Diğer yanım, gönlümün en derin kuyusu.