SÜSLÜ KORNALARHer acının bir anlamı olmalı Güneşin, yağmurun ,rüzgârın neden hiç sesleri yok Dışarıda, volta atarken Ay ,yıldız ve gece siyah renkler beyaz ile tartışır damla damla hasret düşer gölge düşer, namı düşer acının Kimse ömrün bedbaht olduğunu kınamasın Kimse acılara neden diye sormasın Yıkar kederin nemi Çökertir dizlerinin üzerine Her acı , yirmi dört saat şiirimin aç karnını kemiriyor Her zalimi, aralıksız, tatlı tatlı güldürüyor demir pençeleri, demir yumrukları Demir yürekleri hortumlar la sağa sola fırlatıyor Acıları ebabiller iyileştiriyor diyorum ki cancağızım çekil yolumdan ecelim gelir süslü kornalar , cesedime yol verir kimse ben gibi hayretler içinde ölmemiştir bir gün ölürsem anlar sevdiklerim Ayşe Caniberk Gümüş kalpler |