Mah/şerŞimdi kedere Çatık bir kaş, efkarlı bir bakış vakti... Sokağına dokunup geçtim gece Belki öylece kokuna sızladı genzim... Nasıl da yabancıymış uzağın bana Yokluğunu hiç böyle bilmezdim... Şimdi kadere Alaycı kelam, belki ağır bir söz vakti... İçmeliydim günlerce Yıkılıp kalsındı yorgun cüssem... Meğer sen en büyük tövbemmişsin Suç mu bir günaha yenildiysem? Şimdi zamana Küfürbaz bir yağmur olup, düşme vakti... En ıslak hüzünleri yağıp saçlarına Süzülüp her damlasında gidesim var Ki hiç bir çığlık anlatamaz aşkın sesini Benim, boynunda üşüyen nefesim var... Şimdi sana Tüm yolları kesip, ödeşme vakti!... Yas tutmam artık hiç bir gidişe Ki henüz taze bir ölüyüm bir çocuğun kalbinde... Sen de... Sen de... Ve binlerce kez sen de vur gülüm Lakin, önce yargıla kendi mahşerinde!... |