DOĞUŞ/UN EZGİSİ
Gözlerimde sönük umut ışıkları,
Kalbimdeki sevda yangını artık kül/den. Bir zamanlar sevgiyle tutuşan alevler, Rüzgarla savruldu, ne yazık ki gönül/den. * Sen gittin, ardında sessizlik kaldı, Sokaklar şahit oldu hüzünlü yürüyüşüme. Her adımda senden biraz daha uzak, Her nefeste zincirlerinden biraz daha özgür. * Artık seni anlatan şarkılar suskun, Kitaplardaki satırlar sana yabancı. Bir zamanlar sen diye atan bu kalp, Şimdi başkası için çarpıyor, hayret! * Vazgeçilmez değildin, vazgeçmek zorundaydım, Seni kaybederken kendimi buldum. Yeni bir sayfa açıyorum şimdi, Ve sana dair her şeyi geride bırakıyorum. * Acılar için teşekkürler, güç verdin bana, Sevgisizlik için teşekkürler, sevdanın değerini öğrettin. Uykusuz geceler, hayaller, hepsi geride kaldı, Yeni bir başlangıç için, hepsine eyvallah... * Gökyüzüne bakıyorum, yıldızlar kayıyor sessizce, Her biri bir umut, bir hayal, bir geçmişin izi. Seninle dolu geceler artık uzak birer anı, Yıldızlar kaybolurken, ben yeniden doğuyorum. * Denizlerin derin mavisi gibi sonsuzdu sevgin, Şimdi o dalgalar çekildi, kumsalda iz bırakmadığın. Her bitiş yeni bir başlangıçtır unutma, Ve ben yeni hikayemi yazıyorum, senin olmadığın. * Rüzgarın şarkısı değişti, artık seni fısıldamıyor, Yapraklar senin adını anmıyor, çiçekler seni çağırmıyor. Seni bırakıyorum ardımda, bir yaprak gibi savrulup giden, Yeni bir baharın müjdecisiyim artık, senin olmayan. * Rüzgarla savrulan geceler misali, kirpiklerimde yangın, Gözlerimden kaybolup, küllerimden yeniden doğan. Yıldızlar altında sessizce fısıldayan anılar, Zamanın kollarında huzura eren yorgun rüyalar/dan. Yazan :SagirZadeOzaN 🪡🎶 |