Kimliğimin adı, soyadı var.
Karakterimin ne adı ne anlamı.
Yıldızlar ay ile kavuşur da
Benim kalbim bana ulaşmaz oldu...

Suçlarını yaradana yüklediler.
Şimdilik kaderle avutuyorlar.
Onlar için ayıp yok, günah yok!
Cehalet mi, kader mi? Hiç farketmiyor...

Yerden yere vurup kırıyorlar.
Can nedir, ne hikmettir bilmiyorlar.
Ruhun bedeni var, bedenin ruhu.
Bu yaşantımız cehalet mi, kader mi düşünmüyorlar...

Sanki, milyarlarca insanın günah keçisi benim.
Bir tek beni mi yakar bu ateş? Ne bileyim.
Dahasını aklım almıyor, delirmek üzereyim.
Bu yorgunluk cehaletten mi, kader mi bilemedim...

Münasebetsizliğe izin verdi diye Allah.
Suçlu mu oldu? İrade de vermişti oysa!
Sen kaya parçası değilsin ki; suç olsun yaratan da.
Şimdi bu anlayış, cehalet mi kader mi göremedim...